Alişacaksin
Sen gidersen Dünya dar gelir deme
Bensiz yaşamaya alışacaksın
Bu gidiş gönlüme ar gelir deme
Bensiz yaşamaya alışacaksın

Belki Fırat gibi coşkun çağlayıp
Belki çocuk gibi masum ağlayıp
Belki dört mevsime umut bağlayıp
Bensiz yaşamaya alışacaksın

Baharlarda bile yaprak dökerek
Hasretin yükünden omzun çökerek
Sigaran dan derin nefes çekerek
Bensiz yaşamaya alışacaksın

Her suçu kaderin üstüne atıp
Derdine binlerce dertleri katıp
Belki de günlerce yatak da yatıp
Bensiz yaşamaya alışacaksın

Eğriyi doğrudan ayıklayarak
Düşünceden köşk de uyuklayarak
Her gece adımı sayıklayarak
Bensiz yaşamaya alışacaksın

Biliyorum çok zor uzakta durmak
El gibi konuşup hatrını sormak
Nasip değil bize bir yuva kurmak
Bensiz yaşamaya alışacaksın

Karıştırdık yazık sapla samanı
Yüreğe eş ettik bitmez gümanı
Samyeli'der artık gitme zamanı
Bensiz yaşamaya alışacaksın.

Safiye Samyeli