Ana Yüreği
Vuslat diyordu artık vuslat bizim olmalı
Köyün büyüklerine bir bir akıl soruldu
Sevdalının anası artık dünür gelmeli
Söz birliği ettiler son karara varıldı.

Heyecanlıydı ana kaynana olacaktı
Yüreği pır pır etti sevinçlere boyandı
Tek geliniydi onun gururla alacaktı
Giyindi tertemizce kız evine dayandı.

Çaldı kapı zilini açtı içerden Serap
Bir garipti suratı hali ise pek harap
Şaşırdı kadıncağız,neler oluyor Yarap
Hüzün çöktü üstüne kederlere boyandı.

Sessizce girdi kadın yerde mindere çöktü
Üç beş kelamdan sonra içinden derdi döktü
Karar kız evinindi usulca boyun büktü
Dişlerin arasında dudağını kıyandı.

Anası vermem dedi oğlunun hiç malı yok
Fakirlik başa bela muzdaripleri pek çok
Saplandı can evine ucu sihirli bir ok.
Fakir görmüştü kadın bu da en çok koyandı.

Cellat olmuştu kadın soğuk rüzgâr estirdi
Varlıklıydı kendisi garibanı bastırdı
Bu iş olamaz dedi bir kelamda kestirdi
Hakir görülmüş olmak canı tenden soyandı.

Eli dolu gitmişti hem övüne övüne
İki göz iki çeşme geri geldi evine
Kadere ağlıyordu ah dövüne dövüne
Büyüttüğü umudu avucundan kayandı.

Anlatı olanları ağlayarak erine
Azıcık su serpildi yanan yürek serine
İnme diyordu adam daha fazla derine
Anlamıştı her şeyi düşlerinden uyandı.

Sabret dedi be hanım; sabreyle hele biraz
Kız evinde bu kadar olacaktır elbet naz.
Tevekkül et Allaha geri dönmezmiş niyaz.
Bildiği duaları ard ardına sayandı.
Safiye Samyeli