Gitme Yanımdan Gülüm
Aradan aylar geçti ana döndü sözünden.
Ayırdı sevenleri üç beş altın yüzünden
Ömer nasıl düşmüştü sevdiğinin gözünden
Beyninde ki düşünce uykularını böldü.

Daha dün el eleydi çok sevdiği kız ile
Yürekten bağlıydılar verdikleri söz ile
Şimdi yalnız kalmıştı yürekte ki köz ile.
Şu kısacık ömründe kokladığı tek güldü.

Ana diken olmuştu yakmıştı ya canını
Zamansız dondurmuştu damarda ki kanını
Kızgın kum kaplamıştı sanki dört bir yanını
İçinde gezindiği uçsuz bucaksız çöldü

Kan ter içinde kaldı uykulardan uyandı.
Baş altında yastığı gözyaşına boyandı
El açtı Yaradan'a bir tek ona dayandı
İçinde ki duygular bakçıklanmış bir göldü.

Hak etmedim bunları; dedi kafaya taktı
Konuşmadı günlerce kerpiç duvara baktı
Açtı tabakasını üst üste tütün yaktı
Tütün değildi ama onu solduran kuldu.

Söylemişti yârine sensizlik bana zulüm
Sana kavuşamazsam erken gelir bak ölüm
Bırakma ellerimi gitme yanımda gülüm
Boşlukta kaldı eli umutlar bir bir soldu.
Safiye Samyeli