Kader Utansın
Sen yanımda yok isen bir tarafım hep yarım
Çarmıha gerilirim yırtılır yürek zarım
Dönmem bil ki sözümden sonuna kadar varım
Derken bozdun aktini sözünde duramadın
Gülmeyen kaderimi alnından vuramadın

Diyardan diyarlara esen kara yel oldun
Yüreğime sığmazken gözlerimde sel oldun
Daha dün benim idin bu gün ise el oldun
Eller kadar arayıp hatrımı soramadın
Gülmeyen kaderimi alnından vuramadın

Adına destan yazdım hece hece çağırdım
Destanı türkü yaptım avaz avaz bağırdım
Deme ki şimdi bana ; duymadım ben sağırdım
Tutup elimden çekip bağrına saramadın
Gülmeyen kaderimi alnından vuramadın

Şahadetimsin dedin yüreğime kuruldun
Coşkun Fırat gibiydin Dicle gibi duruldun
Sevdanın yollarında nede çabuk yoruldun
Vuslat denen menzile koşup da varamadın
Gülmeyen kaderimi alnından vuramadın

Hani ahşaptan evde bacamız tütecekti
Hani aç susuzluğa sevgimiz yetecekti
Hani ahir ömrümüz birlikte bitecekti
Yazık ki sevdamıza bir yuva kuramadın
Gülmeyen kaderimi alnından vuramadın

Safiye Samyeli