Taş Yerinde Ağırdır
Sırtına iki yorgan bir de yün yatak sarar
Düşer bilinmez yola Anadolu insanı
Adım adım dolaşır kendine rızık arar
Bulduğuna şükreder Anadolu insanı

Anadolum gibidir saf ve berraktır yüzü
İncitmez hiç kimseyi o gördüğün kapıcı
Ekmektir onun derdi söylemez yalan sözü
Sanma kimseye çatar o gördüğün kapıcı

Bodrum da olsa bile artık bir evi vardır
Karısı onun için hem dostu hem de yârdır
Her şey tamam olsa da sıla döşünde hardır
Hasret içinde yatar o gördüğün kapıcı

Sabah beşte uyanır hemen havaya bak
Bir çırpıda giyinir ayağa çizme takar
Gelberiyle kül çeker kaloriferi yakar
Kazana kömür atar o gördüğün kapıcı

Sepeti takar kola market market dolaşır
Peşinden koşup gelen itler ile dalaşır
Aradığı ürüne bir bakkalda ulaşır
İşini sıkı tutar o gördüğün kapıcı

Elinde bir süpürge her gün temizlik yapar
Nerde bir çöp görürse eğilir hemen kapar
Ne üç kağıttan anlar ne doğruluktan sapar
Sanma ki sizi satar o gördüğün kapıcı

Dost zanneder herkesi dört el ile sarılır
Bin bir türlü laf duyar ne küser ne darılır
Çaktırmaz belki ama gururu çok kırılır
Tükrüğünü zor yutar o gördüğün kapıcı

Senin benim evim de hizmetçidir karısı
Her kahrını çekse de beş kuruştur darası
Oysa onun içinde canının can yarısı
Bil ki Mecnun'dan beter o gördüğün kapıcı

Giymediğin urbayı koyarsan çöp yanına
Bir haftalık yemeği sürersen hep önüne
Rus salatası ister sorarsan kep gününe
Dumansız yanar tüter o gördüğün kapıcı

Baş yastığa düşünce bir kul hatrını sormaz
İşi düşmese kimse gelip kapıyı vurmaz
Ölse gitse garibim zengin farkına varmaz
Mum gibi erir biter o gördüğün kapıcı

Taş yerinde ağırdır git kardeşim köyüne
Kadir kıymet bilmeze hizmet senin neyine
Benden de selam söyle yönetici beyine
Bir gün elinden yiter o gördüğün kapıcı

Kapıcılar olmasa sosyetede harp çıkar
Karıları olmasa evinize kurt akar
Kokoş hanımlarınız size bile zor bakar
Sana bana beş çeker o yerdiğin kapıcı
Safiye Samyeli