Yorgunum Gönül
Görenler zannedecek sanki kırk yıllık açsın
Aza kanaat edip doymuyorsun sen gönül
Bir yudumluk sevgiye bu kadar mı muhtaçsın
Beni adam yerine koymuyorsun sen gönül

Zannetme ki içinde kor közlerin sönüyor
El vursam üzerine avuçlarım yanıyor
İçmeden sarhoş oldun hala başın dönüyor
Çakır keyif halinden aymıyorsun sen gönül

Kaç kez söyledim sana gel artık uslan diye
Elden sana fayda yok sineme yaslan diye
Kes sevdadan umudu içimde paslan diye
Söylediğim sözleri duymuyorsun sen gönül

Mührolmuşsa dillerim sanma sana dargınım
Sana değil sitemim ben feleğe kırgınım
Gelme artık üstüme inan ki çok yorgunum
Zannetme içerimi baymıyorsun sen gönül

Anla artık gel bunu senin kaderin kara
Boş hayale aldanma düşürme bizi dara
Aradan yıllar geçse kapanmaz bak bu yara
Yediğin darbeleri saymıyorsun sen gönül

Safiye Samyeli