Ahde Vefa
Nefsine uyup da kapatma gözü
Serde ahde vefa olmalı oğul
Kulağa küpe et duyduğun sözü
Bir kahvenin hatrı kalmalı oğul

Hayatına nice insan girecek
Kimisi övecek kimi yerecek
Zannetme ki herkes değer verecek
Yaşanan dan bir ders almalı oğul

Yusuf gibi ol ki dertle dövünme
Yunus gibi ol ki şanla övünme
Ben piştim deme hiç boşa sevinme
Attığın ok hedef bulmalı oğul

Üç düşün bir konuş adam sansınlar
Dost meclislerinde namın ansınlar
Seni bilmeyenler yalan sansınlar
Yedi iklime nam salmalı oğul

Bil ki güneş balçık ile örtülmez
İmbal hayvanadır kula dürtülmez
Değirmen taşında bıçak sürtülmez
Bıçağı eğeye çalmalı oğul

Şayet ki ardında var ise devlet
O sırtın yere mi gelir hiç evlat
Samyeli der durma yola devam et
Eden ettiğini bulmalı oğul.

Safiye Samyeli

                 İnsafa Gel
Ne sitemin bitiyor nede sonsuz efkarın
Beni böyle yermekten söyle usanmadın mı?
Anlamadım ben seni nedir ki burda kârın
Beni hakir görmekten söyle usanmadın mı?

Gül kokan tebessümler eksilmezken yüzünden
Bakışların manidar ürküyorum gözünden
Bin bir anlam çıkıyor söylediğin sözünden
Cana elem vermekten söyle usanmadın mı?

Şüphemi duyuyorsun sana olan aşkımdan
Azap mı çekiyorsun senli sevda meşkim den
Çıkmak mı istiyorsun garip gönül köşküm den
Yâd el gibi durmaktan söyle usanmadın mı?

Aylar var ki başıma değmedi o dizlerin
Dokunmazsın saçıma alev almaz közlerin
Her gün sarpa sarıyor yürüttüğün düzlerin
Sırtıma yük vurmaktan söyle usanmadın mı?

Sanma ki aklı kaçık sanma ki deliyim ben
Sanma senden üstünüm sanma ki veliyim ben
Yıllardır her kahrını çeken Samyeli'yim ben
Beni böyle kırmaktan söyle usanmadın mı ?

Safiye Samyeli

     Gel Benden İbret Al
Güvenme amcana yada dayına
Selamı sabahı keserler bir gün
Acı ile hüsran düşer payına
Sudan sebep ile küserler bir gün

Yâr diye seversin yar olur sana
Gönlünde ki sevdan har olur sana
Koskocaman cihan dar olur sana
Yargısız infazla asarlar bir gün

Mal mülk neyin varsa versen doymazlar
Dört odalı eve seni koymazlar
Elden düştüğün gün ata saymazlar
Gıçına tekmeyi basarlar bir gün

Gençlik boşa geçer sende yanarsın
Ağustos ayında buzsuz donarsın
Bu garibi elbet bir gün anarsın
Senin de sesini kısarlar bir gün

Duy beni Samyeli vakit dolmadan
Hazan vurup gonca gülün solmadan
Kaç kurtar kendini kabre dalmadan
Nasılsa üstüne kusarlar bir gün

S. SAMYELİ

             Kara Gece
Bu nasıl bir aşktır aklım ermiyor
Anılar uykudan baskın bu gece
Kirpikler vuslata fırsat vermiyor
Gözlerim uykuya küskün bu gece

Düşündüm geçmişi suçlu aradım
Yedi bahar yedi kışı taradım
Yıldız gibi kaydın senden ıradım
Gökteki ay bile miskin bu gece

Dört yanımda hüzün zaman akmıyor
Masamda ki resmin bana bakmıyor
Küsmüyyüz yâr dedim çıtın çıkmıyor
Dört duvarlar bile suskun bu gece

Aldım o resmini yüzüne baktım
Derinden ah çektim bir kibrit çaktım
Attım ikimizi ateşe yaktım
Gönlümün dumanı keskin bu gece

İblisim ayinde gel sende tütün
Acın içerime çöktü büsbütün
Ne içtiğim şarap ne acı tütün
Kâr etmiyor cana teskin bu gece

S.SAMYELİ

      Gerek Varmi
Hangimiz değersiz ki hangimiz özel değil
İçimize bin fitne katmaya gerek var mı
Hangimiz eşsiz değil hangimiz güzel değil
Ardımızdan gizlice atmaya gerek var mı

Kul yapısı değiliz derme çatma şuradan
Her birimiz özeliz olamayız sıradan
Özenmişte yaratmış hepimizi Yaradan
Nefse uyup kuluna çatmaya gerek var mı

Doyumsuzdur bu nefis ne versen onu yutar
Doyuramazsın onu yükün olsa da katar
Kul hakkı haram ile yürek dersen pas tutar
Helâl varken haramı tatmaya gerek var mı

Kul dediğin kadere isyan mı eder böyle
Ementü'ye inancın yok mudur senin söyle
Nesfsini hesaba çek gel otur biraz şöyle
Ruhunu o iblise satmaya gerek var mı

Sen tevekkül etmezsen iblis ayine durur
Ruhunda raks ederken diline mühür vurur
Samyeli der uyan beş duyun etsin sürur
Yan gelipte altı ay yatmaya gerek var mı

S.Samyeli

   Yalan Olur
Dokunma sakin eline
Kapılma sevda selini
Düşersin elin dilini
Ömrün bile talan olur


Der ki ayım güneşimsin
Gönlündeki tek eşimsin
Sonra döner kardeşimsin
Koynunda ki yılan olur

Kuru bir resme bakarsın
Sabır der dişin sıkarsın
Tatlı canından bıkarsın
Seni derde salan olur

Boşa gönlünü yordurur
Damarda kanı durdurur
Her gün eceli sordurur
Sağlığını çalan olur

Aşk yanmaktır bile bile
Elde huzur sende çile
Adın yazılmadan zile
Omuzlarda salın olur

ölmüş diye duyulursun
Çırılçıplak soyulursun
Kara yere koyulursun
Samyeli de yalan olur

S.SAMYELİ

             O Kadin Olamazsin
Korkarım ki bir gün sen ahtımızdan cayarsın
Korkarım ki bir gün sen aşkımıza kıyarsın
Korkarım ki bir gün sen el yerine koyarsın
Ahım tutar yâr seni ömrümü çalamazsın
Sen benim tanıdığım o kadın olamazsın

Ne yeminler etmiştin dizlerimde yatarken
Taş plakta çalınan şarkıdan fal tutarken
Gitme diyordun bana henüz vakit çok erken
Böyle güzel anları ömrünce bulamazsın
Sen benim tanıdığım o kadın olamazsın

Çocuklar kadar şendik gün geceye dönerken
El ele yürüyorduk tüm ışıklar yanarken
İçine ateş düşer mazimizi anarken
Gittiğin o yerlerde ebedi kalamazsın
Sen benim tanıdığım o kadın olamazsın

Aşığın Maşukun dan üzülürse yüreği
Adını her anışta titrer gönül direği
Kabul olurmuş derler mazlumların dileği
Bedua etmem sana ahımı alamazsın
Sen benim tanıdığım o kadın olamazsın

Ömrümden ömür çaldın söylediğin yalanla
Avun şimdi diyorsun benden geri kalanla
Sanma mesut olursun koynundaki yılanla
Samyel' inden uzakta bir gece kalamazsın
Sen benim tanıdığım o kadın olamazsın

S.SAMYELİ

      Ne Zaman Gelirsen Gel
Medine dilencisi oldum sevgi dilendim
Kızardı artık yüzüm ne zaman gelirsen gel
Yedi bahar yedi kış gece gündüz çilendim
Kurudu artık özüm ne zaman gelirsen gel

Dört duvar arasında ağlarken kana kana
Hicran cehenneminde kavruldum yana yana
Yinede bir kez olsun beddua etmem sana
Soğudu yürek közüm ne zaman gelirsen gel

Cam önüne oturup sigara yakmıyorum
Ayak sesi duyunca kapıya bakmıyorum
Alıştım yokluğuna kafaya takmıyorum
Yola dalmıyor gözüm ne zaman gelirsen gel

Umudun gemisini enginlere salmışım
Vuslatsız sevdam ile ummanlara dalmışım
Kaderimin önünde ben hep aciz kalmışım
Kimse ile yok kozum ne zaman gelirsen gel

Sormuyorum ki sana kimin ile nerdesin
Belki çok kalabalık belki ıssız yerdesin
Türkülerimde nota bağlamam da perdesin
Kırıldı gönül sazım ne zaman gelirsen gel.

Servi dalı gibiydim nazlı benim büküldü
Ağardı siyah saçım tutam tutam döküldü
Ya sabır diye diye azı dişim söküldü
Olmaz artık bir kızım ne zaman gelirsen gel

Yürüdüğüm yollarda sarpa sardıkça yolum
Yıkıldı gönül dağım kırıldı elim kolum
Sızlıyor aha şuram, solum diyorum, solum
Derine indi sızım ne zaman gelirsen gel.

Samyeli olmuş iken yar sevdanın çırağı
Ne adını unuttun ne bitirdin firağı
Elbet mezar taşını öper bir gün kırağı
Korkma okunur cüz'üm ne zaman gelirsen gel

S.SAMYELİ

         Kurban Olurum Sana
Özenmişte yaratmış seni kurban olduğum
Seni yoktan sayamam sen ne güzel evlatsın
Sımsıcak öpüşünde bin bir huzur bulduğum
Öpmelere doyamam sen ne güzel evlatsın

Şu yalancı dünyaya getirmesem de seni
Uğrunda sarartırım bilesin pembe teni
Haddimi aşıyorsam annen duymasın beni
El yerine koyamam sen ne güzel evlatsın

Şu gariban gönlümde tarifsiz bir yerin var
Yürek astarlarımda inceden bir zarın var
Hasretinle yanarım içerimde korun var
Sön diyeni duyamam sen ne güzel evlatsın

Resülümden mirastır kutlu mübarek adın
Anzer balında yoktur bilesin senin tadın
Mutlu yıllar diliyor sana bu garip kadın
İncitmeye kıyamam sen ne güzel evlatsın

Samyeli'nin canına can katan yüzümsün sen
Tutmayan ellerimsin görmeyen gözümsün sen
Üç kuzun vardı deme dördüncü kuzumsun sen
Söz ile göz boyamam sen ne güzel evlatsın

S.SAMYELİ

             Git Artik
Barışmak istemem bil ki seninle
Olanlara canım sıkıldı artık.
Çekil git uğraşma sende benimle
İnan can boğaza takıldı artık
***
Ne yıldızımsın sen nede hilalim
Ne sevdamsın benim nede helalim
Sildim mazimize öldü Zülal'im
Gönlümde ki tahtın yıkıldı artık
***
Diş ağrısı gibi solda atarken
Cam kırığı olup cana batarken
Seninle uyanıp senle yatarken
Sevdan yüreğimden söküldü artık
***
Ben yanarım bırak aşkın koruyla
Sen gönlünce yaşa başka biriyle
Bir ömür geçmezdi aşkın kiriyle
Dönülmez sefere çıkıldı artık
***
SAMYELİ olsam da yıktın ya beni
Cehennem narında yaktın ya beni
Kul köle olsan da istemem seni
Bu aşkın mermeri dikildi artık

S. SAMYELİ

              Yüreğin Üşümesin
Ben adını yazmış iken kapımda ki zillere
Nasıl çekip gittin sen gurbet denen il'lere
Rabbe emanetimsin güvenme ha! Ellere
***Yalvarırım dikkat et o gül benzin solmasın
***Ayda yılda mektup at gözüm yolda kalmasın

Sen gideli ardından çocuk gibi ağlarım
Üstüme yıkılıyor hasret yüklü dağlarım
Uğrunda feda ettim geçti gençlik çağlarım
***Gücün yeterse gel tut zaman akıp gidiyor
***Deme az daha sukut hasret verem ediyor

Dumanı görünmez ya özümde kor'un yanar
Seni arar beş duyum içimde yaran kanar
Gecem sen, gündüzüm sen dil bile seni anar
***Günde yirmi dört saat sol yanımda zikirsin
***Şahidimdir kâinat aklım da tek fikirsin

Bir teselli ararken yazdığım hecelerde
Yetmiş karış kar durur gönlümde yücelerde
Üşüyorsan ben gibi şafaksız gecelerde
***Örtünme öyle kat kat omzun yük taşımasın
***Resmime sarıl da yat yüreğin üşümesin

SAMYELİ der anayım acıma lisan yetmez
Cihan gönlüme dolsa kimse yerini tutmaz
Verseler de dünyayı tek kör tırnağın etmez
***Emzirdiğim helal süt bilirim gitmez boşa
***Ömrümü ömrüne kat yaşa aslanım yaşa

S. SAMYELİ

*** EVLENİYOR YAR BUGÜN ***
Kapatın perdeleri güneş görmesin evim.
Zemherim geri geldi ısınması zor bugün.
Şu aleme sığmadı benim değersiz sevgim.
Yüreğimin üstünde,yetmiş karış kar bugün.

Ömrün hazanındayım deyip kahır biçerken
Cemreler düştü sandım günler hızla geçerken.
Yarınlar bizim diye vuslat umut ekerken
Sanki dünya bir avuç, şu canıma dar bugün.

Solmuş gönül gülümüz yaprakları sararmış.
Arada ki mesafe aşkımıza zararmış.
Ayrılık bizim için en hayırlı kararmış.
Yakar kavurur beni, döşümde ki kor bugün.

Dolar mı hiç gönlümde boşaltığı o yeri.
O gitti ya gönlümden söndü gözümün feri.
Çok yaşatmaz bu acı solar gider bu deri.
Öldürür belki beni, içimde ki har bugün.

Onun mubarek ismi düşmüyorken dilimden.
Sildim ben seni; diyor bir şey gelmez elimden.
Tükendi tümcelerim anlayın be halimden.
Daha ne anlatayım, evleniyor yar bu gün.

S. SAMYELİ

ZORLA SEV DİYEMEM
Duydum yalan dermişsin, sana olan aşkıma,
Görmüyorsan halimi ,bakar körsün sevdiğim
Girmedin ki bir kere, garip gönül köşküme,
Solyanımda inanki,daim varsın sevdiğim

Binbir acı versende,yükleyemem sana ah.
Candan öte sevene, bu kadar zulum günah.
Madem ki eyledin sen,aşkımızı kör silah,
Bırakta kalpten beni,daim vursun sevdiğim

Çoşkun ırmak olsamda gönlüne akamadım,
Islanmış gönül çıran ocağın yakamadım.
Kısmet degilmiş bana, dizinde yatamadım.
Arzuların önünde ,daim sur'sun sevdiğim

Sevemedim de hadi,susma açıktan söyle,
Bulmaca çözdürme hiç, anlayamam ben böyle.
Gönlüm isterdi ki hep mutlu ol sen benimle,
Ellerin ellerim de,daim dursun sevdiğim

Kendimi sevdiremem, sana türlü yalanla.
Gönlümü avuturum ,senden geri kalanla.
Elbette unuturum,bende seni zamanla.
Benden iyisi varsa, her gün sarsın sevdiğim

Safiye Samyeli

GÜLE GÜLE KULLAN
Ben sana güvenerek dayamıștım  sırtımı
Güvenim boşa çıktı başka kapıda yal'lan.
Öldün sen benim için, aldım artık gardımı.
Ahımı aldın kızım, git güle güle kullan.

Nefret sende, kin sende, riya sende barınır.
Kırk tas ile kırklansan, sanma kirin arınır.
Cehennem de odun yok, herkes kendi sarınır.
Ahımı aldın kızım, git güle güle kullan.

Ağzında dilin benzer, iki bașlı yılana.
Lebinden kir akıyor, bulanmışsın yalana.
Omzunda kul hakkıyla, gez dolana dolana.
Ahımı aldın kızım, git güle güle kullan.

Gördüm gerçek yüzünü sıtkım senden sıyrıldı.
Koptu özüm özünden, et tırnaktan ayrıldı.
Mahşerde hesap çetin, bize böyle duyruldu.
Ahımı aldın kızım, git güle güle kullan.

Dünya denen bu handa bitmez sermayen olsun.
Sen alttan eksilttikçe, artsın üstünden dolsun.
İzim düşsün izine, sen kaçtıkça o bulsun.
Ahımı aldın kızım, git güle güle kullan.

Kalp gözlerin görmese, kızarmasa da yüzün.
Kirâmen kâtibînce kayda geçti her sözün.
Mahşer gününe kadar, sönmesin yürek közün.
Ahımı aldın kızım, git güle güle kullan.

Safiye SAMYELİ

  Can Azerbaycan
KOŞEDER ile YAREN omuz omuza verdi
Haykırdılar cihana Azerbaycan diyerek
Bu yara bizim değil Dünya Türk'ünün derdi
Türk'ler hünerin sersin Azerbaycan diyerek

Sen ben değil davamız Türk'üm diyenler gelsin
Ecdadımdan geliyor farkım diyenler gelsin
Soy kırımla kırıldı ırkım diyenler gelsin
Kalemin hakkın versin Azerbaycan diyerek

Kalem kılıçtan keskin tutmasını bilene
Cümleler birer gülle atmasını bilene
Uyaklar çelik süngü çatmasını bilene
Şairler safa girsin Azerbaycan diyerek

Karabağ Hocalı da katledilen canların
Çoluk çocuk demeden dökülen al kanların
Cehennemi andıran vahşet dolu anların
Şerrini hayra yorsun Azerbaycan diyerek

İki Devlet bir Millet Ermeniler dinlesin
Duysun Türk'ün sesini vicdanları inlesin
Unutmadık geçmişi kulakları çınlasın
Mızraplar tele vursun Azerbaycan diyerek

Hocalı da açarken Resül'ümün gülleri
Kırdı dalı budağı Ermeni'nin dölleri
Arşa yükseldi o gün yanan köyün külleri
Akmasın zaman dursun Azerbaycan diyerek

Çaresizce boynunu büken askerler için
Vatan için gözyaşı döken askerler için
Başı yerde top gibi seken askerler için
Meclisler yasa kursun Azerbaycan diyerek

Ayşe Fatma Raife ne idi bilmem adın
Gerek var mı tarife arşa çıktı feryadın
Ey süngünün ucunda balası ölen kadın
Rabbim hakkını sorsun Azerbaycan diyerek

Vahşet değil soykırım soyu kurutmak amaç
Korku salıp üstüne umut çürütmek amaç
Türk'ü Dünyadan silip devran yürütmek amaç
Dost düşman bunu görsün Azerbaycan diyerek

Parsel parsel böldüler toprağını Vatanın
Kemikleri sızladı yerde şehit yatanın
Ocağına köz düşsün buna çanak tutanın
Defterlerini dürsün Azerbaycan diyerek

Kenetlen Türk Milleti birlikten kuvvet doğar
Damarlarında ki kan nice düşmanlar boğar
Sabret Azerbaycan'ım elbet güneşin doğar
Düşman yurttan sürülsün Azerbaycan diyerek

Samyeli der Türk halkı uyumayın uyanın
Bize elden fayda yok sırt sırtına dayanın
Vebali var boynunda bu çağrıyı duyanın
Vatan geri verilsin Azerbaycan diyerek

S.SAMYELİ

   Aç Gözlü Dünya
Kapısız bacasız bu koca handa
Söylesene kime kıymadın dünya
Çocukluk bir yanda gençlik bir yanda
Boşa geçen ömrü saymadın dünya

Ne ana ne baba koydun başımda
Büktün boynumu bak yıktın kaşımda
Omuzuma Bindin çocuk yaşımda
Sessiz feyadımı duymadın dünya

Ne kollayan oldu nede koruyon
Ne bir soran oldu nede arayan
Gözümün yaşıydı yen de kuruyan
Beni can yerine koymadım dünya

Düşürdün zalime derde bürüttün
Evlat diye diye ömrü çürüttün
Çayır çimen diye çölde yürüttün
Kuru inadından caymadın dünya

Aşk denen oyunda tuşa getirdin
Ağustos ayı mı kışa getirdin
Olmayan işleri başa getirdin
Kederi gönlümden soymadın dünya

Baharda yaşattın bana hazanı
Coşmuyor gönülde sevda kazanı
Mevlam affeder mi düzen bozanı
Oyunda kurala uymadın dünya

Bundan sonra talih döner mi bilmem
Yaktiğin bu ateş söner mi bilmem
Samyelinin ahı diner mi bilmem
Ömrümü yedin de doymadın dünya

Safiye Samyeli

            Papatya
Baharın müjdecisi Nisan ayının gülü
Bağ bahçe tarlaların incecik narin tülü
Arılar kanat çırpıp senden alırken balı
Marifetli ellerde başlara taç olansın
Söylesene papatya sen nasıl bir yalansın

Gönüllerde taht kuran sarı beyaz renginle
Galip gelirsin her dem lale ile cenginde
Nazın da bir başkadır kokun da ahengin de
Aşka âşık kulların gönlünde var olansın
Söylesene papatya sen nasıl bir yalansın

Her yaprağına umut bağlayan âşıklar var
Acaba ile yürek dağlayan âşıklar var
Belki de için için ağlayan aşıklar var
Aşıkların gönlüne farklı maya çalansın
Söylesene papatya sen nasıl bir yalansın

Seviyor sevmiyordu diye başlar cümleler
Düğümlenir boğazlar eksik kalır tümceler
Dile gelmez feryatlar, fayda vermez heceler
Aşıkların elinde yaprak yaprak solansın
Söylesene papatya sen nasıl bir yalansın

Sevmiyor dediğinde arayı açıyorsun
Aşıkların gönlüne gam keder saçıyorsun
Tutuşturup kavgaya usulca kaçıyorsun
Yaprakların bitince sende yalnız kalansın
Söylesene papatya sen nasıl bir yalansın

Çıkmayacaksa eğer sende bakılan fallar
Vuslat haberin yoksa kavuşmaz ise kullar
Samyeli der kurusun sana can veren dallar
Dilerim ki köküne solucanlar dolansın
Söylesene papatya sen nasıl bir yalansın

Safiye Samyeli

      YIGIDIM
Bekletme artık beni çal ne olur kapıyı,
Gün geceye kavuştu,çık gel hadi yiğidim
Nerelerde eğlendin nerde verdin molayı.
Sabır kalmadı bende çık gel hadi yiğidim.

Sanki ilk görüşüm bu daha önce görmedim.
Tutmuyor şu dizlerim ne etsem bilemedim.
Saatler mi geçmiyor yoksa ben mi delirdim.
Sabır kalmadı bende çık gel hadi yiğidim.

Sevgim sanki bir pınar senden yana akıyor.
Hasretine güç yetmez şu sinemi yakıyor.
Saklayamam sevinci alem bana bakıyor.
Sabır kalmadı bende çık gel hadi yiğidim!

Kaç sigara söndürdüm bilsen seni beklerken.
Heceleri dizdim bak sayfalara eklerken.
Deme ki bana sabret; vakit henüz çok erken.
Sabır kalmadı bende çık gel hadi yiğdim.

Dikil şöyle karşıma endamına bakayım.
Kollarımı dolayıp şu sineme sarayım.
Kovma sakn bu gece gül sinende yatayım.
Sabır kalmadı bende çık gel hadi yiğidim!

Buselere boğarken ben gözünü kaşını,
Ellerim karıştırsın biryantinli saçını.
Kor yangını sineme yasla sende başını.
Sabır kalmadı bende çık gel hadi yiğidim.

Özlemi mi ifade edemez ki cümleler.
Eksik kalır inan ki lugatta ki tümceler.
Tez gel artık ne olur nurlansın şu geceler.
Sabır kalmadı bende çık gel artık yiğidim.

Sözümde riya yoktur kurban olurum sana.
Çal artık şu kapıyı, deki; BEN GELDİM ANA!
Sarılayım boynuna ağlayım kana kana.
Sabır kalmadı bende çık gel artık yiğidim...

Safiye Samyeli

            YA SABIR
Ömürler tükeniyor yazık göz göre göre.
Senden uzakta günler boş geçiyor be gülüm.
Kaderle işim yaver gitmedi ki bir kere.
Tükendi bak sabırlar diş yoluyor be gülüm.

Adın saklı bir sırdır tümcesiz hecelerde
Cismim burda olsa da ruhum hep yücelerde.
Sanma rahat uyurum sen yokken gecelerde.
Baş koyduğum yastıklar taş oluyor be gülüm.

Kabuslarla uyanıp terlere batıyorum
Mahkum gibi odam da oltalar atıyorum.
Şafağın söküşüne camlardan bakıyorum.
Söz dinlemez gözümden yaş geliyor be gülüm.

Sevdana dar geliyor göğsümdeki kafesim
Bedene yük oluyor aldığım her nefesim.
Kaybettim ben neşemi kalmadı ki hevesim.
Kurduğum hep hayaller düş oluyor be gülüm.

Hasretin ateşini resimlerle soğuttum.
Dökülen göz yaşlarımı közlerimle kuruttum.
Seni bilemem ama ben gülmeyi unuttum.
Yaşadığım dört mevsim kış oluyor be gülüm.

Seherlerde el açıp niyaz ettim mevladan.
Ne olur şu hasreti kaldır gayrı aradan.
Ya seni göndersin ya beni alsın dünyadan.
Çürüdü artık beden leş kokuyor be gülüm.

Safiye Samyeli

     Vebalim Yeter Sana
Abi hayat tadında aşk sunmuştum ben sana
Bilmedin kıymetini döktün ziyan eyledin.
Sol yanda ki sarayda yer açmıştım yar sana
Yıktın günül köşkümü beni viran eyledin.

Sen düşler ülkesinin asil soylu prensi
Ben umut ülkesinde bir sevda dilencisi
Ne senden sonrası var ne de senden öncesi.
İnanmadın sözüme beni yalan eyledin.

Sanki kanadın vardı gece uçan bir kuştun
Riyakara inandın kuytularda buluştun.
Tutmadın şu dilini gıyabımda konuştun.
Dost bildiğim kullara beni yılan eyledin

Oysa nasıl mutluydun gözlerime bakarken
Seviyorum diyordun dizlerim de yatarken.
Vuslat bizim diyerek bin bir hayal kurarken.
Yıktın bütün düşleri beni talan eyledin.

Sevgi denen bu duygu haramdır artık cana
Bıraktığın bu izler bir ömür yeter bana.
İntizar etmiyorum vebalim yeter sana.
Sevda denen sınavda beni kalan eyledin

Safiye Samyeli