GÜNEŞİMİ SÖNDÜRDÜN

 

GÜNEŞİMİ SÖNDÜRDÜN

Ellerin ellerimde sahil boyu yürürken
Seviyorum dedikçe ruhum tende erirken
Ne hayaller kurmuştum sana gönül verirken
*** Sönmüş gönül ateşin, sende közüm kalmamış
*** Demek gönül kapını benim aşkım çalmamış

Dört duvarın içinde yollarına bakarken
En mahrem duygularım senden yana akarken
Hasretinin acısı yüreğimi yakarken
*** Gözlerinin içinde yazık gözü kalmamış
*** Senin gönül kapını benim aşkım çalmamış

Duvarlarım da duran pankart gibi resmin var
Dilimde dua gibi üç hecelik ismin var
Diyordun; gözlerimin önünde hep cismin var
*** Baktığın resimlerde belli yüzüm kalmamış
*** Senin gönül kapını benim aşkım çalmamış

Bir çift fincan bıraktım kırk yıllık hatırlı diye
Dört yana yazı astım, düşünmedin mi niye?
Sığmıyordum ben senle ne şehire ne köye
*** Kulağında yazık ki bir çift sözüm kalmamış
*** Senin gönül kapını benim aşkım çalmamış

"Kalan ömrüm" diyordun dizlerimde yatarken
"Güz güneşim" diyordum nabzım hızla atarken
Nerede hata yaptık son gemimiz batarken
*** Samyeli olsam bile sende izim kalmamış
*** Senin gönül kapını benim aşkım çalmamış

Safiye SAMYELİ 18.07.2021

Okunma Sayisi: 181


Safiye Samyeli siirler facebook sayfasi icin Buraya Tiklayin