Küskünüm
Ağustos sıcağında kan damarda donarken
Aşka maya tutmayan göllere de küskünüm
Dumanım görünmeden için için yanarken
Beni Leyla saymayan çöllere de küskünüm

Ne farkım var ki benim Leyla, Aslı, Şirinden
Çok mu daha çirkinim bunların her birinden
Sevmedim mi ben onu söyle hem de derinden
Onun gibi kokmayan güllere de küskünüm

Olsa da neye yarar camdan sarayım söyle
Yuvasız kuşlar gibi ömür biterken böyle
Yan yana durmadı ki ismimiz bir gün şöyle
Adını taşımayan zillere de küskünüm

Hatim ettim on kere kokulu mumlar diktim
Kapandım secdelere sessiz gözyaşı döktüm
Kabul görmedi duam tükendim artık çöktüm
Çapudumu tutmayan dallara da küskünüm

Sap samana karıştı elde kaldı urganım
Küfe meyilli artık yeşil ipek yorganım
Gelişine hazırken al kınalı kurbanım
Vuslata gün biçmeyen fallara da küskünüm

Sorma artık derdimi anla işte meramı
Gelme ağam üstüme kanatma şu yaramı
Bu can tende emanet bekliyorum sıramı
Onu bana vermeyen yıllara da küskünüm
Safiye Samyeli