Mutlu Ol Yeter
Dostlardan duymuş olsam inanmazdım birine.
Resimlerini gördüm dün gece gözlerimle.
Belli ki çok mutluydun gencecik sevgilinle.
Kalp gözlerim kör oldu nasıl bakarım sana.

Önünüzde bir masa arkasında o ve sen.
Gözlerin parlıyordu defteri imzalarken.
Her insan mutlu olur elbette evlenirken.
Mutluluk senin hakkın nasıl kızarım sana.

Davetiye göndersen çıkar gelirdim hani.
Bu nikah olmaz deyip rezil etmezdim seni.
Demek ki düğününe layık görmedin beni.
Bir hediye alsam da nasıl takarım sana.

Küllüğüm doldu taştı hep izmaritler yanık.
Dört yanım kağıt kalem ortalık çok dağınık.
Divitler iş görmüyor hepsinin ucu kırık.
Heceleri ard arda nasıl dizerim sana.

Şiirler öksüz kaldı mısralar kan kusuyor.
Kafiyeler uyaklar bir birine küsüyor.
İmgeler konuşmuyor hepsi birden susuyor.
Duygular raks etmiyor nasıl yazarım sana.

Yıllardır her derdini sabır ile yoğurdun.
Belki biraz geç ama ruh ikizini buldun.
Yakana yapışan o yalnızlıktan kurtuldun.
Nasıl beddua eder ağıt yakarım sana.

Sevgi yağsın evinin kar dolu çatısına.
Mutluluk köle olsun sevdanın kapısına.
Yapış sakın bırakma eşinin paçasına.
Siz mutlu olun yeter uzak bakarım sana.

Safiye Samyeli