Ne Zaman Gelirsen Gel

 

      Ne Zaman Gelirsen Gel
Medine dilencisi oldum sevgi dilendim
Kızardı artık yüzüm ne zaman gelirsen gel
Yedi bahar yedi kış gece gündüz çilendim
Kurudu artık özüm ne zaman gelirsen gel

Dört duvar arasında ağlarken kana kana
Hicran cehenneminde kavruldum yana yana
Yinede bir kez olsun beddua etmem sana
Soğudu yürek közüm ne zaman gelirsen gel

Cam önüne oturup sigara yakmıyorum
Ayak sesi duyunca kapıya bakmıyorum
Alıştım yokluğuna kafaya takmıyorum
Yola dalmıyor gözüm ne zaman gelirsen gel

Umudun gemisini enginlere salmışım
Vuslatsız sevdam ile ummanlara dalmışım
Kaderimin önünde ben hep aciz kalmışım
Kimse ile yok kozum ne zaman gelirsen gel

Sormuyorum ki sana kimin ile nerdesin
Belki çok kalabalık belki ıssız yerdesin
Türkülerimde nota bağlamam da perdesin
Kırıldı gönül sazım ne zaman gelirsen gel.

Servi dalı gibiydim nazlı benim büküldü
Ağardı siyah saçım tutam tutam döküldü
Ya sabır diye diye azı dişim söküldü
Olmaz artık bir kızım ne zaman gelirsen gel

Yürüdüğüm yollarda sarpa sardıkça yolum
Yıkıldı gönül dağım kırıldı elim kolum
Sızlıyor aha şuram, solum diyorum, solum
Derine indi sızım ne zaman gelirsen gel.

Samyeli olmuş iken yar sevdanın çırağı
Ne adını unuttun ne bitirdin firağı
Elbet mezar taşını öper bir gün kırağı
Korkma okunur cüz'üm ne zaman gelirsen gel

S.SAMYELİ

Okunma Sayisi: 304


Safiye Samyeli siirler facebook sayfasi icin Buraya Tiklayin