DENİZ GÖZLÜ YÂR
Ey deniz gözlerine ömrümü adadığım Yâr.
Hangi günahın bedeliydin ki
Seni benden aldı
Bir daha geriye vermedi bu zalim yıllar.

Oysa ben güneşin doğuşunu
Kehribar sarı saçlarında izleyecek
Batıșında yakomazların gölgesinde senin ile yürüyecek
Yıldızlardan taç yapacaktım saçlarına

Buhurdanlar misali taştıkça ruhum
Raksa duracaktı sen diye haykıran beş duyum.
Ellerin ellerimde kenetlenecek
Kulaklarım aşk Nağmeleri ile dolacak
Gözlerim gözlerinden yüreğine köprü kuracaktı.

Oysa sen beş satırlık bir mektuba sığdırmıștın sevdamızı.
Üstelik ne pulu, nede mührü vardı.
Unuttun mu can
Kör kandilin ışığında mektup yazmak,
Bir kibrit kutusunun içine
Zor zahmet sıkıştırarak
Evinizin balkonuna atmak benim işimdi.
Unuttun mu kimseler görmesin diyerek şafaklarda kalkıșını
Unuttun mu utangaç tavırlar ile kibrit kutusunu kapıp
Koynuna sokușunu.
Unutamazsın can unutamazsın.
Sen unuttum desen bile
Yalan
Vallahi billahi külliyen yalan!

Gönlüm sevdana tükenmez bir sebil
Ömrüm ömrüne asıl bir köle iken
Ansızın çekip gitti ya.
Beş satırlık bir mektup ile
Beni küf kokulu mahsenlere ittin ya
İşte o gün ben bittim de
Bir sen bitmedin yıllardır benim içimde.
Ey deniz gözlerine ömrümü adadığım,
Kehribar sarısı saçlı Yâr.
Razıyım
Beş satırlık olsa da ya bir mektup,
Yada bir haber gönder.
Unutma ki
gittiğin o günden beri ellerimin ellerinde alacağı var.

Safiye SAMYELİ