*** FALCI ***
Söylediğin sözlerle çeldin bir an aklımı
Duygu mantığı yendi değiştirdin fikrimi
Avucunun içinde tutunca ellerimi
Hissetsen şaşırırdın Leyla’sı hallerimi

Hürrem Sultan diyorsun iki sözün birinde
Birazcık düşünürdüm olsam senin yerinde
Ne bir sarayım oldu ne bir gönülde tahtım
Her zaman çelme taktı gülmeyen kara bahtım

Ebem kirmanı gibi dönsem de yana yana
Aşk çölünde gezmeyi çok gördü felek bana
Su içtiğim pınarlar sanki birer seraptı
Yaşadığım her günüm bir birinden haraptı

Dört yanım karaçalı düze varmadı yolum
Esamisi kaybolmuş kırk yamalı bir çulum
Ömrüm hazan olsa da geçmeyecek açlığım
Bitmedi bitmeyecek bu bedevi güçlüğüm

Damlalarım gözümde ne tükendi be bitti
Dillenmeyen bu yara beni perişan etti
Ben dertten kaçar oldum huzur ise hep benden
Mutlu bir gün görmeden bu can çıkacak tenden

Dünyayı da verseler hiç birinde gözüm yok
Gülmeyen bu kadere artık benim sözüm yok
Deme ki şimdi bana umudunu yitirme
Unut gitsin geçmişi hiç aklına getirme

Sabret sen biraz daha mesut anlar kapında
Mangal gibi yürek var o yıkılmaz yapında
Beyaz atlı prensin bir gün seni bulacak
Mutluluk kapınızda asil köle olacak

Ahşaptan yapılacak dört odalı eviniz
Düşmanı çatlatacak içinde ki seviniz
Uyuyup uyandıkça o yâr seni öpecek
Âleme rest çekecek başına taç yapacak

Çık hadi mahremim den derinlerime girme
Yalan sözler söyleyip boşuna ümit verme
Sus artık ne olursun lal olsun o dillerin
Tutmasın ellerimi o titreyen ellerin

Kapat şu avucumu daha falıma bakma
Ben zaten derbederim yeter içimi yakma
Sevgiler gerçek olsa fallara gerek var mı
Anlamadım ben zaten düşman mı yoksa yâr mı

Samyeli bu dünyaya tek geldi, tek gidecek
Ne el açacak artık nede minnet edecek
Dünya koskoca bir han bende bir garip yolcu
Yalan sözlere artık inanmıyorum falcı

Safiye SAMYELİ