Gönlümün Çobanı
Hesapsız bir ödülün sabır cenderesinden
Mükâfat verilseydi hasretini seçerdim
Tavrına has akışı meziyet deresinden
Dilemmanın hüznüyle derininden geçerdim

Git deme sakın bana sevdim nere giderim
Sen koyun ol gönlümde ömür boyu güderim
Diyordun ki; bu canı sana köle ederim
Gönlümün kavalını buladın sevdiğim
Şu gönlümün çobanı olamadın sevdiğim

Sevgine selam durup okumuştum künyemi
Soyum sopum belliydi saklamadım kendimi
Derde dermanım dedin yıktım bütün bendimi
İçimde ki çıbanı yolamadın sevdiğim
Şu gönlümün çobanı olamadın sevdiğim

Yürekte sevdamıza kara kuyu kazansın
Şu yalancı Dünyada huzurumu bozansın
Onulmaz bu yarama katli ferman yazansın
Açan sevda gülümü sulamadın sevdiğim
Şu gönlümün çobanı olamadın sevdiğim

Bahtı kara olanın kapanmazmış yarası
Sabunla silinmiyor riyakârlık karası
Sen gülüp oynasan da benim aşk fukarası
Yazık ki bu serimde kalamadın sevdiğim
Şu gönlümün çobanı olamadın sevdiğim

Düşünmedin sonunu tutmadın hiç nisabı
ölümsüz sevdamızın sensin zalim kasabı
Benden uzak dur artık Rabbe ver sen hesabı
Lal dilimden helallik alamadın sevdiğim
Şu gönlümün çobanı olamadın sevdiğim
Safiye Samyeli