Sucumu af et babam

 

SUÇUMU AF ET BABAM
Bu gün günlerden bayram, vuslat var idi bize.
Dertlerim azdı yine, gelemedim ben babam.
Sorma derdin ne diye, dökülmüyor ki söze.
Bunca derdi mevladan, dilemedim ben babam.

Çok istedim çıkıp da, yanınıza geleyim.
Anamın da senin de, evinizi sileyim.
Sarılayım taşına, mutlu bayram dileyim.
Neden ağrır dizlerim bilemedim ben babam

Kapı kapı dolaştım, derman bulurum diye.
Belki kendi kendime, şifa olurum diye.
Bir umudum var idi, bu gün gelirim diye.
Sanma ki üzülmedim, çilemedim ben babam.

Bupulandı gözlerim, için için ağladım.
Hasretinin közünde, ciğerimi dağladım.
Kendi yaralarımı, yine kendim bağladım.
Acımı eller ile, bölemedim ben babam.

Ne kurudu şu terim, ne bardakta çay oldu.
Ne söktü Şafaklarım, ne gecemde ay oldu
Yarım asır ömrümde, tek sermayem vay oldu
Gittiğin günden beri, gülemedim ben babam.

Samyeliyim feleğe, ta ezelden kırgınım.
Fırat gibi olsanda, Dicle kadar durgunum.
Yüküm haddinden ağır, ölümüne yorgunum.
Ölmek istedim ama, ölemedim ben babam.

Safiye Samyeli

Okunma Sayisi: 282


Safiye Samyeli siirler facebook sayfasi icin Buraya Tiklayin