Vakitsiz Solan Gülüm
Nasıl geçti bunca yıl sanırsın ki daha dün
Attığın tekmelerle kaburgamı delişin
İlkbaharın son ayı hem de mübarek bir gün
Cuma'ya rast gelmişti bu dünyaya gelişin

Aksakallı bir dede düşte koydu adını
Dedi; oğlu olacak üzmeyin bu kadını
Daha o gün tatmıştım ben evladın tadını
Dünyalara bedeldi senin bir tek gülüşün.

Dedim; Oğlum okusun kalem tutsun elleri
İlim irfan öğrensin ışık saçsın dilleri
Ne bilirdim zamansız solacaktı gülleri
Hafızamdan gitmiyor kollarıma doluşun

Erken soldun be gülüm baharlarım kış oldu
On yedi aydır acın içerimde taş oldu
Kurumadı kirpiğim gece gündüz yaş oldu
Cehennem narı gibi zamansızca soluşun

Yokluğun kanadımı kollarımı kırıyor
İçerim dert bağladı ciğerlerim eriyor
Haberi olmayanlar seni bana soruyor
Tek tesellimdir benim senin Şehit oluşun.

Mezarının başına usulca kıvrılırım
Sessiz sessiz ağlarım korlarda kavrulurum
SEHER YELİ olurum göklerde savrulurum
Aklımı zay ediyor yavrum erken ölüşün.

S.SAMYELİ