SUS

Herkez aşktan bahsetsin
Ama sen asla.
Çünkü aşk
Yakışmıyor senin o günahkar dudaklarına.

Aşk
Benden önce sen demek
Kendinden çok onu düşünmek
Yüreğin ile yüreğe secde etmek demektir.

Aşk
Imkansızlıklar içinde bile
Sırt sırta, yurek yüreğe vererek
Zoru başarmak
Bir dilim kuru ekmeğin tadına
Mutluluğun hazzına birlikte varmak demektir.

Aşk
Yeri geldiğinde
Onurundan gururundan
Kendinden ödün vermek
Sevdiğin uğruna kendini feda etmek demektir.

Aşk
Sen ben değil
Biz diyebilmek
Bir bedende iki can olabilmektir.

Kısacası aşk
Kendini karşındaki kişiden üstün görmek değil
Karşındaki insani yermek değil
Olur olmaz sözler ile onurunu kirmak değil
Sevildiğin kadarda sevebilmek demektir.

S. Samyeli

*** VUSLATA DAVET ***
Gün kızıla boyandı,
Yine senden yoksunum.
Issız bir adanın feneri kadar yalnız,
Asi bir nehir gibi çılgınım.
Yokluğunun acısında birer birer solar,
Avuçlarımda biriktirdiğim umutlarım.
Sus pus olur sendelerim,

Sünger avcıları gibi vurgunlar yer
Zavallı yüreğim.
Geç gelen baharımda
Ihlamur kokulu sevdamı yaşamak,
Yaşadığım sevdayı yüreğime,
Yüreğimdeki sevgiliyi de
Kollarımla sarmaktır amacım.

Oysa ne ıhlamurlar çiçek açar,
Ne de sevgiliyi sarar kollarım.
Beklemeye mahkûmdur sen kokan İrem bağlarım.
Kader aşılmaz bentler gerer önüme,
Savurur sen kokan mavi düşlerimi
Kuru ardıç dallarına.

Kırlangıçlar yuva yapar sevdamın odağına.
İdamlık mahkûm gibi salınırım darağacında.
Sensiz yeşermez
Kırılır tomurcuğa yüz çeviren dallarım.
Hani diyorum,
Nisan yağmurlarına karışsan,
Yırtsan gelsen geceyi…

Denizle raksa duran yakamozlar utansa,
Gözlerinin güzelliğini
Zühre İle Şimal kıskansa,
Ay tutulsa,
Doğmasa güneş,
Gece üstümüze yorgan olsa…
Vuslat diyorum…

Beklenen vuslat cevh-i leylde bizi bulsa,
Terin terime,
Tenin tenime karışsa,
Sönse yürek harlarım.
Sen yoksun;
Ben Ağustos’ta üşürüm,
Asi kükrer,
Ben Asi’de boğulurum.

Safiye SAMYELI

*** SÖZ ***
Karakışın ardından baharlar gelir dersen
Tut ellerimden yürü ben peşinden gelirim
Azrail’i görmeden ayrılmak haram dersen
Son nefesime kadar kıymetini bilirim

Ağzından çıkan sözün arkasında durursan
Kanatlarını gerip yağmur kar dan korursan
Kuru soğan üstüne yumruğunu vurursan
Bir dilim ekmeğimin yarısını bölerim.

Dalında ki güllerin dikenini yoklarım
Günde beş vakit gider goncasını koklarım
Göstermem namahreme yüreğimde saklarım
Gözlerinden yaş düşse dudağımla silerim

Yaksa da arada bir dikenleri canımı
Sitem edip damarda dondursalar kanımı
Hissettirmem ben sana sızlayan sol yanımı
Onlar için yinede Haktan Rahmet dilerim

Birini bin ederim eksiltmem varlığını
Hissettirmem ellere saklarım darlığını
Omuz verir yüküne bölerim zorluğunu
Acın ile ağlayıp sevincinle gülerim

Peyniri deri saklar kadını ise er’i
Sözünün eri isen yaklaş hadi gel beri
Girdiğin bu yolların dönüşü yoktur geri
Dönmek istersen postu kurşun ile delerim
S. Samyeli

Allahın lütfü musun nerden çıktın karşıma
Tezgah açtın gönlümde kapattığım çarşıma
Hangi ara ōrdün sen bu çorabı başıma
*** Arayıp da izimi buluşuna hastayım 
*** Ilgıt Ilgıt gönlüme dolușuna hastayım 

Yeminim vardı benim bir dahası yok diye
Aşka, sevgiye dair garip gönlüm tok diye
Bana bir kere sevmek hem az hemde çok diye
*** Her emrime amade oluşuna hastayım
*** Bir gün ayrı kalınca solușuna hastayım 

Sen yeterki emreyle hayatı bölüşürüm
Gözlerinde yaş olur dudakta birleşirim.
Kalbinde bir yer göster ebedi yerleşirim
*** Kurduğun hayallere dalıșına hastayım 
*** Misafir gibi gelip kalıșına hastayım

Çorak gönül yurdunda Katmer katmer büyürüm
İzin versen gamzenin çukurunda uyurum
Kırsan bile gönlümü sanma senden soğurum 
*** Diyerek şu gönlümü alışına hastayım 
*** Efkarımı semaya salıșına hastayım 

Samyeli esti yine kara bağrım yanıktır
Gökte güneş, ay bile hasretime tanıktır
Mülteci şu yüreğim muebbetlik sanıktır 
*** Diyerek bağlamanı çalışına hastayım 
*** Nağme ile gönlümü çalışına hastayım 
S. Samyeli. 

Evlilik Namaz'a benzer aslı olan niyettir
Verdiği sözlerinde duranlara yakışır
Eşlerin bir birine ödediği diyettir
Yuvayı yüreklerde kuranlara yakışır

Yaradanın önünde söz vermiş ise diller
Hasret ateşi ile birleşmiş ise eller
Ayan beyan ise biribirine haller
Şerleri bile hayra yoranlara yakışır

Yedi veren gül gibi herkese açılmayan
Daldan dala konupta hayasız uçulmayan
Ucunda ölüm olsa dönüp vazgeçilmeyen
Gönlünü bir tek yâre verenlere yakışır

Ayran gönüllü olup dağ bayır dolaşmayan
Çakal sürüleriyle boğulup dalaşmayan
Nefsine köle olup harama bulaşmayan
Kendi helal gülünü derenlere yakışır

El kadar yüreklerde aşkın sazı çalsada
Araya yollar girse kavuşmak güç olsada
Sevenler sevdiğine asil köle olsada
Sevmekten önce güven verenlere yakışır

Samyeli der beraber ağlayıp gülebilen
Hoşgörü ile bakıp kalbiyle görenilen
Kaybetmeden saygıyı ölmeden ölebilen
Aynı kabrin içine girenlere yakışır
Safiye SAMYELİ

Belki bir görüşte aşk
Belki zamansız bir vurgun
Belki gizli bir sevda
Belki de yürekte inceden sızlayan bir yara. 

Efsun bakışlı kadının 
Gözlerinin derinliklerinde bulmuştum kendini. 
Bur kır kahvesinde
Bir fincan kahvenin bugusunda buluşmak
Güneşin  kızıla boyanıp gecenin koynuna gelin gidişini izlemek 
Biraz ondan, biraz benden
Biraz şundan, biraz bundan
Geçmişteki kayıplardan çok 
Gelecekteki umutlardan bahsetmek 
Geceleri toz pembeye 
Gündüzleri sarı papatyalara benzetmek. 
Belki de en büyük mutluluğumdu
O konuşurken sukut ile sessizce onu  dinlemek. 

Efsun bakışlarına vurulmuş
Bakır sarı araçlarında idamini bekleyen
Gönül mahkumları kadar ürkek ve titrekti yüreğim. 
Vatan kadar yakın 
Gurbet kadar ıraktı karanfil kokulu sevdalım. 
Azgın Fırat gibi coşmak
Dicle gibi yarin kollarında durulmaktı muradım. 

Duygu mantığı yener deseler de
Yenilmedi yenilemezdi mantığım
Seni senden habersiz
Düşlerde sevdim ben
Bir gülüşüne ömrümü adadığım
Efsun bakışlı, haziran kokulu kadın. 
Düslerim gerçeğe dönüşmese de
Kalbimin mahzenlerine hapsetmisim seni
Mahşedek Silinemez hafizamdan adın. 
Geldiğim  gibi sessizce gidiyorum
Kendine iyi bak Efsun bakışlı kadın.
S. SAMYELİ

Kara tren derler senin adına
Gel adını batır sevda treni
Yardım eyle bahtı kara kadına
Umut oldu yatır sevda treni


Kuru dallar bile çiçek bürüdü
Ucuna astığım bezler çürüdü
Korkarım ki ruhum hakka yürüdü
Yâre selam götür sevda treni


Görmedim bu yolda kimseyi hakir
Ölsem de değişmez bende ki fikir
Gönlümde duadır dilimde zikir
Ahım Şaha yetir sevda tereni


Ne vaha ne serap bil ki gördüğün
Asrın sevdası bu sanma kördüğüm
Cana zarar verir senin durduğun
Gel hasreti bitir sevda treni


SAMYELİ eriyor kar gibi dersin
Yürek sevdasına dar gibi dersin
Derdine merhem ol yâr gibi dersin
Yâri bana getir sevda treni
Safiye Samyeli

Söyle ne arıyorsun sen bizim mahallede 
Yoksa  Ramazan beyi küstürdün mü Nadide? 
Ardan hayadan uzak yüz kızartıcı halde
Jandarma ekibiyle bastırdın mı Nadide? 


Aşıktı hani sana deli gibi severdi
Bu kadın benim derdi ele güne ōverdi
Ayarı bozulunca ara sıra söverdi
Edepsizleșme deyip pusturdun mu Nadide? 


Dört çocuk bir hanımdan boșanıp gelecekti 
Saf ipekten dikilmiş gecelik alacaktı
Misafir  gibi değil ebedi kalacaktı 
Kız yoksa sen adamı tırstırdın mı Nadide? 


İmam nikahınızı  dayın ile kıymıștık
Doksan gram altından sana mehir koymuştuk 
Kızınız olacakmıș Naciye’den duymuștuk
Yoksa yalan yelini estirdin mi Nadide? 


Kimler demedi sana ondan sana yar olmaz
Vicdanı olmayanın yüreğinde zar olmaz
Bulut olsa gönlüne yağmur olmaz kar olmaz
Zavallı yüreğini susturdun mu Nadide 


Yar diye vefasızı seçen garip gönlünü 
Gül diye dikenleri biçen garip gönlünü 
Bilmeden aşk zehrini içen garip gönlünü 
Kendine gelsin diye kusturdun mu Nadide? 


Samyeli’ne sordum da kusuru sende buldu 
Aldatıldı Nadide dedi, gözleri doldu
Anlat hele kız hadi söylesene ne oldu
Ayrılık biletini kestirdin mi Nadide? 
S. Samyeli

***BANA AŞKI DİLETME***
Çok şey istemiyorum inan ki yârim senden
Günde bir kere olsun gözlerime bak yeter
Seni böyle severken uzaklaşma gel benden
Gözlerimden gönlüme usul usul ak yeter

Kanım ol damarımda önce kalbime ulaş
En mahrem duygularla gönlünce gezip dolaş
Duman karası gibi her bir zerreme bulaş
Gönlümün sarayında baş köşeye çık yeter

Gel artık insaf eyle bana aşkı diletme
Güz yorgunu gönlüme kederleri çiletme
Otuz iki dişimi sabır ile biletme
Yılda bir kere olsun al koluna tak yeter

Aşka düştüm düşeli uğramaz oldu sefa
Suçum sevmek mi benim nedir çektiğim cefa
Özde gizli yarama ancak sendedir şifa
Ya güldür şu yüzümü ya bu canı sök yeter

Samyelleri esiyor aşka ediyor fasıl
Gönül bu işte sorma nerde nedendir nasıl
Sen kendi yüreğinden haber ver bana asıl
Meylim kalmadı deme yırt resmimi yak yeter
Safiye Samyeli

***ÖYLE BİR GEL Kİ ***
Öyle bir gel ki bana içim dışım sen olsun
Yıllardır hasretiyle yandığımsın sen benim
Çektiğim tüm acılar bir gün sende son bulsun
Bir  Umutla bin kere andığımsın sen benim

Ne anamsın ne babam hele yarim hiç değil
Seni sevmek ibadet bağışlanmaz suç değil
Allah izin verirse kavuşması güç değil
Canımdan bile öte sandığımsın sen benim

Miski amber kokunla unutmak için dünü
Dört gözle bekliyorum vuslat için o günü
Deme ki gözlerinde çok büyüttün sen bunu
Damla damla sevgiye kandığımsın sen benim

Seni bana sorsalar gidemem ki seçime
Tarifi yok sevginin soksamda bin biçime
Her gün çoğalıyorsun sığmıyorsun içime
Alev olsam sevginle söndüğümsün sen benim

Samyeliyim dertlerden garip sinem pişerdi
Payıma her bir zaman tonla keder düşerdi
UMUT'um hasretimsin bak gözlerim  yaşardı
Semah gibi peşinde döndüğümsün  sen benim
S. SAMYELİ