Özledim
Çiğ düşer gönlüme her gün seherde
Gönlümün gümanı özledim seni
Seni arar gözüm baktığı yerde
Sevdamın bağbanı özledim seni

Sen sevdanın yurdu bense çölüyüm
Sevgi bahçesinin solmaz gülüyüm
Takatim kalmadı sana geleyim
Dizimin dermanı özledim seni

Bükme şu boynumu baktırma yola
Muradım bülbülü konsun bu dala
Aşkın hasadını gel verme ele
Ömrümün harmanı özledim seni

El nederse desin kafana takma
Beni bu ellerde yanlız bırakma
Hasret ateşiyle içimi yakma
Muhabbet yareni özledim seni

Tut elimden ele karşı duralım
Hasret yarasını aşkla saralım
Sen Ferhat ben Şirin dağlar yaralım
Aşkımın fermanı özledim seni
Safiye Samyeli

Riyakar Sevgili
Sorma sakın halimi bu gün nasılsın diye
Ziyankâr sözlerine bil ki darılıyorum
Gelme artık üstüme neyin var anlat diye
Riyakâr gözlerine bil ki daralıyorum

Uçan kuşa anlatsam içinde ki derdimi
Kelama hacet kalmaz çözer idi virdimi
Viraneye çevirdin garip gönül yurdumu
Vurdumduymaz tavrına bil ki geriliyorum

Gündüzleri yâr derken geceleri el saydın
Tutunamadım sana avuçlarımdan kaydın
Katlime ferman verdin ölümle nikâh kıydın
Yaptığın bu zulmüne bil ki kırılıyorum

Kurudu dudaklarım kelam söylemez dilim
Uzanmıyor sofraya kaşık tutmuyor elim
Kaç gün oldu saymadım yerden kalkmıyor belim
Yorgan döşek içinde bil ki seriliyorum

Bir avuç yüreğime sevda zehrini yayıp
Sonra birden kayboldun gönül tahtımdan kayıp
Şimdi hatır sorarsın; ayıp ulan be, ayıp
Her gece ak kefene bil ki sarılıyorum
Safiye Samyeli

Leylam
Lebinden dökülen her söze kandım
Sende benim kadar seversin sandım
Sevda otağında kavruldum yandım
Beni aşk çölüne itensin Leyla'm

Gezdiğim çöllerde sensin serabım
Sensiz perişanım bil ki harabım
İçmeden sarhoşum sevdan şarabım
Elinde meyleri tutansın Leyla'm

Vuslatı ararım görünmez menzil
Gözlerim çağlıyor kurumaz mendil
Dört yanım karanlık kâr etmez kandil
Dipsiz körkuyuya atansın Leyla'm

Taç etmişim aşkı bilesin başa
Sevmedim ki seni tapmışım haşa
Hasret yarasıyım bir baştanbaşa
Aylardır döşümde yatansın Leyla'm

SAMYELİ diyor ki unut sen onu
Bil ki vuslat olmaz bu aşkın sonu
Ölsem kabul etmem bilesin bunu
Çık gel de kaderim utansın Leyla'm
Safiye Samyeli

Çakal
Dokuz yayla yoğurdu yemiş karnı doymamış
İblise gümüş çanak tutan çakallar gördüm
Ağzından çıkanları kulakları duymamış
Söylediği sözleri yutan çakallar gördüm

Diyor ki bura evim çok severim sizleri
Aşağılık dersem de hoşgörün bu sözleri
Aba altından sopa saf sanıyor bizleri
Her önüne gelene çatan çakallar gördüm

Edep nedir bilmeden eşi dostu horlayan
Lal kesilmiş dillerde sabırları zorlayan
Aklı kıt mahlûklara akıl verip harlayan
Palavra kesesinden atan çakallar gördüm

Alçak ve ikiyüzlü ne demektir bilmeyen
Yalaka yandaşlara bol bol alkış yollayan
Kıvırtmaya gelince Asena'yı sollayan
Dost dediği canları satan çakallar gördüm

Âleme yavşak diyor oysa kendi kara bit
Ya çok sarhoş bu şair ya da biraz aklı kıt
Ya haddini bil beyim ya buradan çekil git
Birin yanına bin laf katan çakallar gördüm

Sanma ki sen gidince her kez ardından ağlar
Biz tek yürek oldukça şiir sayfada çağlar
Giden çoktan gitmiştir bizimdir kalan sağlar
Boyu kadar balçığa batan çakallar gördüm

Dost mu yoksa düşman mı belli değil kararı
Faydasından çok fazla bu meclise zararı
Hislerim öyle diyor yakın bunun firarı
Kuzu postu altında yatan çakallar gördüm
Safiye Samyeli

Kimsesiz Bir Garibim
Ne anam var ne babam nede candan sevenim
Ah ettikçe döşümü yıkar yıkar ağlarım
Ne bir isyan edenim ne kadere sövenim
Otuz iki dişimi sıkar sıkar ağlarım

Daha dün bir çocuktum gül açardı yüzümde
Bülbülü kıskandıran nida vardı sözümde
Hüzün salıncak kurmuş şimdi iki gözümde
Aynada ki aksime bakar bakar ağlarım

Gündüzlerim karanlık sanki gecelere eş
Kıraç gönül yurduma doğmadı doğmaz güneş
Ne kafam çakır keyif ne bedenim esrarkeş
Üst üste acı tütün yakar yakar ağlarım

Demeyin şimdi bana çekilmez derdin mi var
Dillerim lal kesiği yüreğimde sönmez har
Şu bedenim ruhuma dar geliyor billa dar
Derviş gibi dağlara çıkar çıkar ağlarım

Buğulanmış gözlerle dönüp baktım dünüme
Ben huzuru ararken dertler çıkmış önüme
Yinede şükür olsun yaşadığım günüme
Mahsun garip boynumu büker büker ağlarım
Safiye Samyeli

Sen En Büyük Günahımsın
Aklımda olmadan soktun fikrime
Uykularım haram oldu bu gece
Ortak olmuşken yâr dilde zikrime
Dualarım yarım kaldı bu gece

Kara bulut gibi her gün çilettin
El açıp mevladan aşkı dilettin
Vuslat sabrı ile dişi bilettin
Sitemlerin canı yoldu bu gece

Gönlünde ki köşkte barınamadım
Sevdanın kürküne sarınamadım
Ne etsem de sana yaranamadım
Okların hedefi buldu bu gece

Perdeyi çekmeden baktığın camdan
Görmeden gerçeği ittiğin zandan
Usandım bu cana ektiğin gamdan
Gözlerim kanla doldu bu gece

En büyük günahım sevabım sensin
Aklımı zay eden şaşırtan gensin
Dokunma sineme bırak da yansın
Kaderi çizdiğin yoldu bu gece

SAMYELİ derki yüküm mü ağırdı
Hangi gün kızdım ben dilim bağırdı
Gözlerim kördü yâr kulak sağırdı
Gelecek umutlarım soldu bu gece
Safiye Samyeli

Lades
O bir nebze ilgini esirgedin ya benden
Sunma artık istemem götür de ellere ver
Unuttum her kusuru sevgi dilendim senden
Açmam artık elimi götür de yellere ver

Kör sağır dilsiz oldum üç maymunu oynadım
Sürmedim hiç gönlümden yad elleri koymadım
Yaşatmadın sevdamı yâr sevgine doymadım
Layık görmedin bana götür de kullara ver

Lades dedim bu aşka sonumu bile bile
Feda olsun uğrunda çektiğim bunca çile
Bana sevgi dilettin istemem sende dile
Bülbül olda sevdanı götür de güllere ver

Lades gibi aklımda tutuyorken ben seni
Zamanın aşımına uğratıyorsun beni
Sevdamızın korunda yanmayan soluk teni
İstersen sök bedenden götür de çöllere ver

Batmasın ayağına hiç bir gülün dikeni
Düşman bilirim sana gamla keder ekeni
Kadir mevlam görüyor her gün acı çekeni
Aşktan arda kalanı götür de göllere ver
Safiye Samyeli

Suçluyum Biliyorum
Suçluyum biliyorum seni sevdiğim için
Kör olsun şu gönlümün seni gören gözleri
Bir sebep sorma bana nedendir niye niçin
Lal olsun muhabbete sözü deren dillerim

Gönlümün semasında ani şimşek çaktırdın
Zay ettin şu aklımı Leyla gibi baktırdın
İşledin iliğime alev alev yaktırdın
Kırılsın tutman için fırsat veren ellerim

Cemre düştü gönlüme yalan sevdana kandım
Kıraç gönül yurduma yağan rahmetsin sandım
Lebinden içtim zehri kavruldu içim yandım
Sökülsün suçsuz gibi masum duran kollarım

Gönül tezgahlarım da yasak aşkı dokuttun
Dilde zikirdi adın hadis gibi okuttun
Çürüttün köklerimi goncaları kokuttun
Kurusun aşk bağına koku seren güllerim

Aramıza set çektin surların yıkılmıyor
Allahın bir selamı dilinden dökülmüyor
Seni böyle severken el gibi bakılmıyor
Silinsin vuslat için hayal kuran yıllarım

Eğer sevmek kusursa sekizde sekiz suçum
Sevgiye doymuyorum susadım aşka açım
Uğrunda ağardı bak kalan bir tutam saçım
Aleme ibret olsun aşk dilenen hallerim
Safiye Samyeli

Dost Dediğin Cana Candır
Gerçek dost okyanusun dibinde bir incidir
Dost dediğin dostunun üzerine basar mı?
Gün gelir ki bu dostlar kardeşinden öncedir
Dost dediğin dostunu yargılarda asar mı?

Kardeşçe duygularla almışken önde safı
Tutmamış dilini yapmış olsa da gafı
Hoş görüyle bakmalı unutmalı o lafı
Dost dediğin dostunun karşında susar mı?

Varlığınla mutluyum aziz kardeşim derken
Soldurmayın gülleri vakit henüz çok erken
Bir fincanlık kahvenin kırk yıl hatırı varken
Dost dediğin dostuna bir söz için küser mi?

Yaratanın hatrına sevin bütün kulları
Size doğru koşana kapatmayın kolları
Öfkenize yenilip çevirmeyin yolları
Dost dediğin dostundan selamını keser mi?
Safiye Samyeli

Bana Aşkı Diletme
Çok şey istemiyorum inan ki yârim senden
Günde bir kere olsun gözlerime bak yeter
Seni böyle severken uzaklaşma gel benden
Gözlerimden gönlüme usul usul ak yeter

Kanım ol damarımda önce kalbime ulaş
En mahrem duygularla gönlünce gezip dolaş
Duman karası gibi her bir zerreme bulaş
Ayda bir kere olsun gül tenimi kok yeter

Gel artık insaf eyle bana aşkı diletme
Güz yorgunu gönlüme kederleri çiletme
Otuz iki dişimi sabır ile biletme
Yılda bir kere olsun al koynuna sok yeter

Aşka düştüm düşeli uğramaz oldu sefa
Suçum sevmek mi benim nedir çektiğim cefa
Benim gizli yarama ancak sendedir şifa
Ya güldür şu yüzümü ya bu canı sök yeter
Safiye Samyeli

Hasret Kaldım Yine Sana
Aldı zalim gurbet seni elimden
Hasret ne demektir bilirim balam
Hayır dualarım düşmez dilimden
Sağ salim dönüp gel dilerim balam

Yüreğim cehennem dünyamsa koğuk
Odam buz kesiyor yatağım soğuk
Titriyor nefesim sesimse boğuk
Sanma yokluğunda gülerim balam

Gökteki güneşim yıldızım ayım
İçtiğim tütünüm bardakta çayım
Hasret oldu yine kaderden payım
Tutam tutam saçı yolarım balam

Pırlantam yakutum incim gümüşüm
Derdimin dermanı yürek gülüşüm
Dirhem dirhem her gün sessiz ölüşüm
Canımdan sana can bölerim balam

Olur da ayağın değerse taşa
Olmayacak işler gelirse başa
Teslim olmam bil ki borana kışa
Düşerim yollara gelirim balam
Safiye Samyeli

Ömrüm Ömrüm
Derlerse ki unut onu
Kulağına koyma ömrüm
Bu sevdanın hüsran sonu
Yâd elleri duyma ömrüm

Boşa geldi geçti ömrüm
Hicran beni seçti ömrüm
Yazık oldu gençliğime
Ellerimden uçtu ömrüm

Terk eyleme yar koynumu
Bitmez etme oyunumu
Bükme şu garip boynumu
Beni yetim koyma ömrüm

Boşa geldi geçti ömrüm
Hicran beni seçti ömrüm
Yazık oldu gençliğime
Ellerimden uçtu ömrüm

SAMYELİ senin güdersen
Vuslatına sabredersen
Gün gelirde gor gidersen
Gençliğine doyma ömrüm
Safiye Samyeli

Soğuk Odalar
Saatler gün oldu günlerse sene
Gözlerim yollara takılı kaldı
Hüzünle dost olduk ne yazık yine
Kederler üstüme yıkılı kaldı

Ay bile doğmuyor bir hoş geceler
Üstüme geliyor sarhoş geceler
Şafağı sökmeyen berduş geceler
Şemsimin önünde dikili kaldı

Beklerken seni soğuk odamda
Şarkılar söyledim hüzzam makamda
Döktüğüm yaşların tuzu yakamda
Ellerim koynumda sokulu kaldı

Senden gelecek bir haber beklerken
Üst üstüne acı tütün eklerken
Gönlümden geçeni dilde saklarken
Otuz iki dişim sıkılı kaldı

Kul oldum gönlüne sitemim çoktur
Yokluğun sinemde çelikten ok'tur
Zûl oldu günlerim mecalim yoktur
Hasretinden boynum bükülü kaldı

SAMYELİYİM ama esemiyorum
Feleğin yolunu kesemiyorum
Kızsam bile sana küsemiyorum
Sevdan yüreğimde çakılı kaldı
Safiye Samyeli

Efkarım Duman Duman
Diş ağrısından beter sol yanımda ki sızın
Kabir azabı gibi zor geliyor bu gece
Kulaklarımda çınlar hoşça kal diyen sözün
Senden ayrı kalması ar geliyor bu gece

Yokluğunun acısı işlerken canda tene
Öksüz çocuklar gibi garip kaldım ben yine
Günlerim ay oluyor aylarsa koca sene
Dört bir yanım zemheri kar geliyor bu gece

Serimin üzerinde efkârlar dolaşıyor
Hasret yüklü gönlüme hüzünler bulaşıyor
Mil çektiğim gözlerim uykuyla dalaşıyor
Baş koyduğum yastıklar kor geliyor bu gece

Elimde ki resminde mis kokunu ararken
Zülfün siyah telini düşlerimde tararken
Titreyen ellerinle acı tütün sararken
Çektiğim her bir nefes har geliyor bu gece

Çatladı çatlayacak sanki gönül kafesim
Artık çana yük oldu aldığım her nefesim
Sensiz bir ölüyüm ben kalmadı ki hevesim
Şu koskocaman Dünya dar geliyor bu gece
Safiye Samyeli

Gizli Güzel
Sevdan içerimde saklı bir yara
İçin için her gün sızlarım güzel
Hasretin bu canı düşürse dara
Söylemem ellere gizlerim güzel

Mahremimdir sevdan döşümde yatar
Varlığın bu cana bil ki can katar
Mühreylerim dili sözümü tutar
Uzaktan uzağa izlerim güzel

Sevda pınarımdan akan zülalim
Gündüz güneşimsin gece hilalim
Gönlüm ister olsan benim helalim
Kül olmaz içimde közlerim güzel

Samyeli der bana yüksekten bakma
Kaybolma rüyamdan düşümden çıkma
Bırakma elimi umudu yıkma
Bu canı ölümle sözlerim güzel.
Safiye Samyeli

Kırık Divit
Güneşin doğuşunu beklerken
Gerilmiş yaydan fırlayan
Çelik bir okla vuruldu umut güvercinlerim
Kana bulandı ayağına bağladığım
Buram buram sevda kokan
Hasret yüklü aşk şiirlerim.

Masum bir çocuk kadar günahsız iken
Kafiyeler anlamsız
Uyaklar yitik
Heceler öksüz kaldı,
Artık haykırmıyor
Seni seviyorum diyerek başlayıp,
Sensiz ben bir hiçim diyen imğelerim.

Ne bir mührü var üzerinde
Nede pulu
Adresine ulaşmayan mektuplar gibi
Nasırlı avuçlarımda kalakaldı
Hüznün dem vurduğu gecelerde
Gözlerimden damıttığım kana,
Mürekkep niyetine divitime batırıp
Acemi bir nakkaş gibi
Ak sayfalara nakşettiğim yürek seslerim.

Artık ne bir hokkam var
Nede ucu kırık divitim.
Kıblesi yitik bir şehirdeyim.
Kime adres sorsam muamma
Her köşe başı çıkmaz bir sokak.
Şimdi ben bu ölü güvercini
Kana bulanmış sevda şiirlerimi
Söyleyin hangi mezarlığa gömeyim?
Safiye Samyeli

Nazar Değdi
Nazar değdi geldik göze
Her gün ben ağu içerim
Sevmiyorsan söyle yüze
Gam ile gaflet biçerim

Desen ki duyguda fakir
Görsen bile beni hakir
Bil ki adın dilde zikir
Nur içinden nur seçerim.

Etme yârim bana zulüm
Zehir düşer kana gülüm
Erken gelir cana ölüm
Tatlı canımdan geçerim

Samyeliyim kızgın çölde
İzim vardır her bir gülde
Durmam bil ki ben bu elde
Yalan dünyadan göçerim
Safiye Samyeli

İki Gönül Bir Olunca
Seven yürek çöl olmaz mı
Gözden düşen göl olmaz mı
Diken bile gül olmaz mı
İki gönül bir olunca

Bağda güller derilmez mi
Yâr yoluna serilmez mi
Uğrunda can verilmez mi
İki gönül bir olunca

Uzak yakın edilmez mi
Gece gündüz gidilmez mi
Sevda kalp de güdülmez mi
İki gönül bir olunca

Atın yüzük alınmaz mı
El kapısı çalınmaz mı
Kaynanalar salınmaz mı
İki gönül bir olunca
Safiye Samyeli

Çık Gel Sevdiğim
Hüzün çadırını sineye kurmuş
Kaynağa sığmayan pınar kurumuş
Kaderde yüreğe kul olmak varmış
Bir şafak vaktinde çık gel sevdiğim
Surunu bendini yık gel sevdiğim

Yüreğim büyüktür sanma ki minik
Gönlümün mihrabı sevgiye dönük
Deme ki duygular nağmeye yenik
Bir şafak vaktinde çık gel sevdiğim
Surunu bendini yık gel sevdiğim

Sam Yeli esince camlara vurur
Gelmeyen vuslatı anlatır durur
Asumanda güneş yapmadan gurur
Bir şafak vaktinde çık gel sevdiğim
Surunu bendini yık gel sevdiğim
Safiye Samyeli

Yarim Dilden Gözden Irak
Yârim gözden dilden ırak
Benden öte yol eyledi
Fikrine yerleşmiş firak
Canı bezgin kul eyledi

Yoldan geçen köçeklere
Allı morlu çiçeklere
Kurda kuşa böceklere
Selam veren dil eyledi

Görmez beni gara gözü
Tersine çevirir yüzü
Yalan oldu her bir sözü
Uçup giden kül eyledi

Gerçek oldu düşte korkum
Talan oldu gönül çarkım
Kalmadı maraldan farkım
Bir sevdaya zûl eyledi

Samyeli der ahım olmaz
Ettiğin yanına kalmaz
Beden çürür ruhlar ölmez
Musallada sal eyledi
Safiye Samyeli